нога

Старословенски   

Општa именкa, ж

Читање

нога ед, ногꙑ мн

Изговор

Старословенски: « [noga]  »

Значења

[1] (анатомија) нога, крак.

[2] стапалка

Примери

[1] ісходѧше нz домоу, лн нz града того, oтътрѧсѣте прахъ отъ нога вашнхъ

Етимологија

(Постави датум) од Прасловенски noga.

Потомци

	Еднина	Дуален	Множина
Номинатив	нога	ноѕѣ	ногꙑ
Акузатив	ногъі	ногоу	ногъ
Генитив	ноѕѣ	ногама	ногамъ
Локатив	ногѫ	ноѕѣ	ногꙑ
Датив	ногоѭ	ногама	ногами
Инструментал	ноѕѣ	ногоу	ногахъ
Вокатив	ного	ногꙑ	ноѕѣ

[1] Западнословенски јазици:

• Старословенски:

• Кирилица: нога

• Бугарски: нога́
• Македонски: нога́
• Српскохрватски:

• Кирилица: но̀га
• Латиница: nòga

• Словенечки: nôga

Наводи

Дерксан, Рик, Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon. Бостон, 2008 г., с. 1-726.

Македонски

Општa именкa, ж

Читање

нога ед, нозе мн

Значења

[1] Еден од деловите на телото на човекот и на животните со кој се оди.

[2] Долниот дел од ногата на човекот, од глуждот до прстите.

[3] Како мера за должина, должината на стапалото.

[4] Дел на кој стои некој предмет.

Превод на други јазици

Албански: Англиски: leg, foot Арапски: Босански: Бугарски: крак Германски: Fuß, Bein Грчки:	Турски: ayak, bacak Јапонски: Каталонски: Кинески: Окситански: Полски: Португалски:	Латински: Српски: Украински: Француски: Хрватски: Шведски: Шпански: